Meneer L.
Een Aziatische toerist is op bezoek in Nederland om daar de toeristische trekpleisters met eigen ogen te gaan bekijken. Bij een windmolen valt hij echter in slaap en als hij ontwaakt is niet alleen zijn reisgezelschap vertrokken, ook al zijn bezittingen, inclusief zijn paspoort, zijn verdwenen. Verdwaald loopt hij door Groningen en daar wordt hij aangezien voor een asielzoeker. Door de taalbarrière kan hij zijn situatie niet uitleggen, waarop hij naar een AZC wordt gebracht, gevestigd in een voormalig cruiseschip in Amsterdam. Terwijl hij vastzit in de bureaucratie van zijn 'asielaanvraag', en ondanks dat alle communicatie noodgedwongen non-verbaal verloopt, sluit hij vriendschappen met andere bewoners van het schip.
Deze eerste speelfilm van Thomas Stokmans, waarvoor hijzelf het scenario schreef, is een mix van docu en fictie. De weliswaar op ware feiten gebaseerde gebeurtenissen zijn fictief, maar de (niet-professionele) acteurs die we zien, zijn grotendeels zelf vluchteling, die ook in het echte leven verblijven op het cruiseschip.
