Japón
Op zijn 15e zag de Mexicaanse regisseur Carlos Reygadas voor het eerst een film van de Russische meestercineast Andrej Tarkovski. Hij was diep onder de indruk van diens gebruik van beelden en geluid. In plaats van eindeloze dialogen, die je je immers toch nooit kunt herinneren, komen het verhaal en de emoties tot leven juist dankzij die beelden en het geluid. Zestien jaar later werd met zijn debuutfilm Japón duidelijk hoezeer hij zich de filmtaal van zijn grote voorbeeld eigen had gemaakt; er is heel weinig dialoog, er zijn schitterende, bedwelmende beelden. Met dit veelbekroonde debuut vestigde Reygadas in één klap zijn naam als belangrijk regisseur.
Een naamloze veertiger uit Mexico-Stad reist naar een geïsoleerd dorpje ergens in de bergen om zelfmoord te plegen. Daar vindt hij onderdak bij Ascen, een diepgelovige, oude vrouw. Zij weet bij hem verloren gewaande verlangens te laten ontwaken, wat leidt tot een bijzondere liefdesrelatie.
