Synecdoche, New York

De New Yorkse theaterregisseur Caden Cotard (Philip Seymour Hoffman) kampt niet alleen met zijn gezondheid, ook de relatie met zijn vrouw, kunstenares Adele (Catherine Keener), is ronduit slecht. Het dieptepunt lijkt bereikt als zij naar Berlijn vertrekt, met medeneming van hun dochter Olive. Het tij keert als Cotard het MacArthur Fellowship krijgt toegekend, waarmee hij zijn magnus opus kan realiseren; hij laat in een enorm pakhuis een grote groep acteurs het banale, alledaagse leven naspelen in een decor dat steeds meer de stad buiten nabootst . Naarmate de jaren verstrijken gaan zijn gezondheid en psychische gesteldheid achteruit, zeker wanneer hij ontdekt dat Adele in Berlijn een zeer succesvolle carrière als schilderes van miniaturen heeft.

Synecdoche is een taalkundig stijlfiguur waarbij een deel voor het geheel staat of juist net andersom. Regisseur/scenarist Charlie Kaufman speelt op verschillende niveaus met dit gegeven, al was het maar dat Cotard's theaterstuk steeds meer het geheel wil uitbeelden, terwijl Adele in haar schilderijen meer en meer inzoomt op de kleinste delen.

Synecdoche, New York werd vorige maand vertoond tijdens Schrijvers in het Donker: een terugkerende special waarin schrijver en filmjournalist Basje Boer in gesprek gaat met een schrijver over de invloed van beeld op het werk van de schrijver. Vorige maand was dichter en performer Dean Bowen te gast. Samen spraken ze over de invloed van deze film, en film in het algemeen, op zijn schrijverspraktijk. Heb je het gesprek gemist? Je kunt het online terug bekijken via deze link.