De Poolse regisseur Krzysztof Kieślowski (1941-1996) is een van de meest invloedrijke regisseurs van de jaren 80 en 90. Een hoogtepunt uit zijn rijke oeuvre is de Trois Couleurs-trilogie, drie films die in 1993 en 1994 verschenen. De titel verwijst uiteraard naar de kleuren van de Franse vlag, maar ook naar de drie fundamentele beginselen van de Franse Revolutie: vrijheid, gelijkheid en broederschap.
In de drie films, Trois couleurs: bleu, Trois couleurs: blanc en Trois couleurs: rouge, speelt Kieślowski op intelligente en vaak ironische wijze met de invulling van die beginselen eind 20e eeuw, waarbij hij thema’s als verwantschap, toeval en de zoektocht naar het moreel juiste een belangrijke rol toebedeelt. Hij schreef zelf alle scenario’s, samen met Krzysztof Piesiewicz en Agnieszka Holland.
Eye Filmmuseum heeft de drie films recentelijk digitaal gerestaureerd; ze zijn vanaf 12 januari 2023 in Rialto De Pijp te zien.
Trois couleurs: Rouge
In dit derde deel van het Trois couleurs-drieluik geeft Kieślowski zijn visie op het derde beginsel van de Franse republiek: broederschap. Ook dit deel werd internationaal zeer gewaardeerd, getuige de drie Oscarnominaties en de vele prijzen. In de hoofdrollen zien we Irène Jacob en de in 2022 overleden Jean-Louis Trintignant.
Op weg naar huis rijdt fotomodel Valentine (Jacob) een herdershond aan. Ze gaat met het gewonde dier op zoek naar de eigenaar en komt uiteindelijk bij een gepensioneerde rechter (Trintignant) terecht. Deze cynische, teruggetrokken man blijkt stiekem mensen in de buurt te begluren en af te luisteren. Als Valentine dit ontdekt is ze aanvankelijk ontzet, maar al snel overheerst de fascinatie, waarna een merkwaardige relatie tussen de twee ontstaat. Ondertussen staat een van de buren van de oud-rechter, Auguste, op het punt zijn rechtersexamen af te leggen. Misschien is het toeval, maar zijn leven vertoont opvallende paralellen met dat van de oude rechter.
Klik hier voor het hele Kieślowski-programma.
