Riceboy Sleeps

Begin jaren 90 is So-Young met haar zoontje Dong-hyun van Zuid-Korea naar Canada verhuisd in de hoop dat het leven haar daar, als alleenstaande moeder, meer te bieden zal hebben. Maar dat valt vies tegen; Canada blijkt alles behalve een tolerante en welwillende samenleving te zijn, beiden worden regelmatig geconfronteerd met allerlei vormen van alledaags racisme. Jaren later, als Dong-hyun inmiddels een puber is, werkt zij in een fabriek, terwijl hij zijn uiterste best doet om 'erbij te horen'– met blauwe contactlenzen en blond geverfd haar. Moeder en zoon raken steeds meer van elkaar vervreemd, maar onverwacht nieuws dwingt de twee terug te keren naar Zuid-Korea. Daar moeten ze het verleden onder ogen zien.

Voor deze, inmiddels veelbekroonde en min of meer autobiografische film – evenzeer een moeder-zoon-drama als een coming-of-age-verhaal – tekende Anthony Shim niet alleen voor de regie, hij is ook verantwoordelijk voor het scenario, de productie en de montage. Daarnaast vertolkt hij ook een van de rollen.