Dearest Fiona

In 1988 verhuisde Fiona Tan van Australië naar Amsterdam om te gaan studeren. In die periode schreef haar vader haar talloze brieven waarin hij niet alleen persoonlijke en familiezaken bespreekt, maar waarin hij ook zijn licht laat schijnen op wat er allemaal in de wereld gebeurt.

Voor haar nieuwe film dook Tan in de archieven van Eye Filmmuseum om te zoeken naar beelden van het alledaagse leven in Nederland van vóór 1920. Ze vond fascinerend materiaal dat een verdwenen wereld toont waarin bijvoorbeeld de oogst nog met de hand van het land werd gehaald, waarin het dragen van klederdracht nog gebruikelijk was, en de landwinning nog volop bezig was.

Terwijl we deze beelden zien, leest een voice-over de brieven van haar vader voor. De beelden illustreren uiteraard niet wat in de brieven besproken wordt, maar samen met de soundtrack vormen ze een poëtisch, associatief geheel dat voelt als een liefdevol eerbetoon aan een ander tijdperk en aan familie.