Let's Get Lost
'Prince of Cool' – zo werd de Amerikaanse jazztrompettist en -zanger Chet Baker ook wel genoemd. Een bijnaam die hij niet alleen te danken aan zijn breekbare, lyrische toon, zowel op de trompet als zingend, en zijn bijdrage aan de cool jazz, maar zeker ook aan zijn charismatische uiterlijk. Natuurtalent Baker, geboren in 1929, speelde met vele grootheden, onder wie Stan Getz, Charlie Parker en Gerry Mulligan. Zijn grootste faam bereikte hij in de jaren 50, dezelfde periode waarin ook zijn drugsverslaving begon; in 1957 gebruikte hij naar eigen zeggen voor het eerst heroïne. Het werd een levenslange verslaving, die hem op 13 mei 1988 fataal werd toen hij in Amsterdam onder invloed uit een hotelraam viel.
Eerder dat jaar maakte Bruce Weber deze dromerige documentaire over Baker, waarin hij aan de hand van archiefbeelden en interviews een fascinerend portret schildert van een man die zoveel mee had, maar met wie het zo slecht afliep. Een paar maanden na voltooiing van deze film maakte Baker zijn dodelijke val.
