Memorias de un cuerpo que arde
Ana is 68 jaar oud, Patricia is 69 en Mayela 71 – drie Costa Ricaanse vrouwen die volwassen werden in een tijd dat er in het conservatieve Costa Rica niet over gevoel werd gesproken, dat er op seksualiteit, zeker op die van vrouwen, een zwaar taboe rustte. Nu, jaren later, kijken de vrouwen terug op hun levens en bespiegelen op wat het betekent om een vrouw te zijn. Pas nu durven ze openlijk te praten over hun herinneringen, hun geheimen en hun verlangens. Wat ze vertellen is aangrijpend: de één doorstond huiselijk geweld, de ander is gescheiden, de derde vertelt over haar leven als weduwe. Terwijl ze hun verhalen vertellen, buiten beeld, is er in het beeld één vrouw die hun leven vertegenwoordigd, die hun fysieke bestaan op het scherm belichaamt.
In deze tweede, door haarzelf geschreven speelfilm geeft de Costa Ricaanse regisseur Antonella Sudasassi op poëtische en prachtig vormgegeven wijze stem aan vrouwen die destijds niet gehoord werden, om zo de ‘herinneringen aan een brandend lichaam’ aan de vergetelheid te ontrukken.
