Ran

Ran (1985) is Kurosawa’s laatste meesterwerk. Na de flop van Red Beard in 1965 brak een zware, rusteloze periode aan voor de Japanse regisseur. Bijna tien jaar later begon hij aan zijn magnum opus, en hij maakte olieverfschilderijen van alle shots. Het scenario voor Ran schreef hij in 1974: King Lear in feodaal Japan. Een oude keizer verdeelt zijn rijk onder drie machtsbeluste zonen. Mede door de serpententong van een edelvrouw ontstaat er een burgeroorlog, waarin de keizer langzaam alles verliest: zijn eer, macht, familie en leven. Met 12 miljoen dollar ensceneerde hij gigantische vechtscènes; 1.400 figuranten vochten op de voet van de Fuji in handgemaakte kostuum, vastgelegd door vijf camera’s tegelijkertijd. 

Volgens recensenten kon Kurosawa Ran pas op zijn 75ste maken, en dat is te voelen. Hij vraagt geduld van de kijker en geeft het verhaal de statigheid en tragiek van een groots epos. Je ziet hoe het gewelddadige verleden van de wrede heer Hidetora hem inhaalt en de toekomst hem ontglipt, tot er niets van hem overblijft. Vijftig jaar later is het nog steeds diep ontroerend.