Films Agenda Specials Expat Informatie Locaties
NL
EN
Bekijk de trailer

Sing Me a Song

Twintig jaar terug werd in Bhutan tv en internet geïntroduceerd. Hoe heeft dat uitgepakt? De jonge monnik Peyangki is meer met zijn mobiel bezig dan met gebed.
Tickets bestellen

Deze voorstelling maakt deel uit van Rialto Filmclub met als gastspreker deze maand Ernst-Jan Pfauth.

Sing Me a Song

In het dunbevolkte bergkoninkrijk Bhutan, ingeklemd tussen Tibet en India, besloot koning Jigme Wangchuck in 1999 dat ook zijn land in de vaart der volkeren moest worden opgestoten: er kwam televisie en internet. Tien jaar geleden reisde de Franse regisseur Thomas Balmès voor zijn documentaire Happiness naar het land om in het afgelegen dorpje Laya te zien hoe deze ontwikkelingen vorm hadden gekregen. Hij deed dat door de ogen van de toen achtjarige monnik Peyangki; deze verheugde zich enorm op de komst van elektriciteit – dan kon er eindelijk tv worden gekeken.

Nu is Balmès teruggekeerd om opnieuw zijn camera te richten op Peyangki. De nu 18-jarige jongen is nog altijd monnik, maar is meer geïnteresseerd in zijn mobieltje dan in gebed en meditatie. En hij is niet de enige: al zijn vrienden in het klooster staren voortdurend op hun schermpjes. Balmès vertelt in Sing Me a Song een verhaal over de impact van moderne technologie en de teloorgang van tradities.

NRC

‘Sing Me a Song’ doet verlangen naar een utopisch verleden'

de Volkskrant

'Documentaire Sing Me A Song betreurt almacht van technologie'