White Cube
In 2009 maakte de Nederlandse kunstenaar Renzo Martens de film Enjoy Poverty. Toen die film in het Tate Modern in Londen werd vertoond, viel het hem op dat overal in het museum het logo van Unilever te zien is. Voor Martens aanleiding om de relatie tussen westerse musea, de waarde van kunst en het bedrijfsleven onder de loep te nemen. Welke rol speelde Unilever in Congo? In zijn nieuwe film White Cube vertelt Martens het verhaal.
In 1911 vestigde het bedrijf in Lusanga een grote palmolieplantage. De winsten die daar gemaakt werden, kwamen deels ten goede aan westerse musea. Nu Unilever weg is, verenigde een groep voormalige plantagearbeiders zich in een kunstenaarscollectief. Van rivierklei maakten ze zelfportretten die in Europa in chocolade werden gereproduceerd en verkocht. Met de opbrengst kochten ze de vroegere Unilever-grond terug. Om hun toekomst zeker te stellen, liet Martens op die grond de White Cube bouwen, een door architectenbureau OMA ontworpen kunstruimte.
Regisseur Renzo Martens wordt na afloop van de film geïnterviewd door Hanneke Groenteman.