Flee

In de jaren 90 leerde tiener Johas Poher Rasmussen via de middelbare school de Afghaanse vluchteling en leeftijdsgenoot Amin Nawabi kennen; ze raakten vrijwel direct bevriend. De homoseksuele Nawabi voelde zich thuis in Denemarken en was ook nog eens een heel prettig mens in de omgang. Pas later vertelde hij hoe zijn jeugd in Afghanistan was verlopen, en hoe en waarom hij in Denemarken was terechtgekomen – een buitengewoon verhaal.

Na de middelbare school wilde Rasmussen, die inmiddels reportages voor de radio maakte, dit verhaal vertellen, maar Nawabi vond het te vroeg. Bovendien vreesde hij voor zijn eigen veiligheid en die van zijn familie. In 2013 kreeg Rasmussen het lumineuze idee om Nawabi's verhaal in animatievorm te gieten; niet alleen veel veiliger voor Nawabi, maar het bood Rasmussen ook de mogelijkheid om episodes uit Nawabi's leven te tonen die anders alleen in woorden verteld hadden kunnen worden. Deze intieme, geanimeerde documentaire werd o.m. genomineerd voor drie Oscars.